Anselmus, 11. yüzyılın ünlü bir Hristiyan düşünürü ve keşişidir. Tam adı Anselmus Cantuariensis veya Anselmus Aosta’dır. Anselmus, 1033 veya 1034 yılında İtalya’nın Aosta bölgesinde doğmuştur ve 21 Nisan 1109’da İngiltere’nin Canterbury kentinde ölmüştür. Anselmus, Batı Hristiyan dünyasında önemli bir figürdür ve Orta Çağ felsefesinin en etkili isimlerinden biri olarak kabul edilir.
Anselmus’un en ünlü eseri, “İman Üzerine Bir Konuşma” (Proslogion) adlı eseridir. Bu eserde, “Ontolojik Kanıt” olarak bilinen bir argüman sunar. Ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını kanıtlamak için saf mantıksal düşünce kullanır. Anselmus, Tanrı’yı, hiçbir şeyin daha büyüğünü düşünülemez bir varlık olarak tanımlar ve bu nedenle Tanrı’nın gerçekten var olduğunu savunur.
Anselmus’un diğer önemli eserleri arasında “Kuramsal ve Kavramsal Teoloji” (Monologion) ve “Müminin Ruhani Aşkı Üzerine” (De Gratia et Libero Arbitrio) bulunmaktadır. Ayrıca, Anselmus’un “Cur Deus Homo” adlı eseri, Hristiyanlıkta kefaret teorisini geliştiren önemli bir metindir.
Anselmus, Canterbury Başpiskoposu olarak görev yapmış ve İngiltere Kilisesi’nin reformunu desteklemiştir. Hristiyan inançları ve felsefesi üzerine yaptığı katkılar, hem Orta Çağ düşüncesini hem de sonraki dönem Hristiyan teolojisini derinden etkilemiştir.