İbn Miskveyh (veya İbn Maskuya), 10. yüzyılda yaşamış İranlı bir Müslüman filozoftur. Ebu Ali Ahmed bin Muhammed bin Miskawayh olarak da bilinir. Eğitimini Bağdat’ta almış ve Arap dünyasında önemli bir entelektüel olarak kabul edilmiştir.
İbn Miskveyh’in felsefi düşüncesi, İslam felsefesi geleneğinde önemli bir yere sahiptir. Onun eserlerinde, İslam düşüncesinin Aristotelesçi ve Neoplatoncu unsurlarını birleştiren bir sentez görülür. Özellikle ahlak, siyaset ve tabiat felsefesi üzerine yazdığı eserlerle tanınır.
Ahlak konusunda, insanın mutluluğunun erdemli bir yaşam sürmekten geçtiğini savunmuştur. Ona göre, insanın erdemli bir hayat sürmesi, ahlaki nitelikleri geliştirmesi ve düşük dürtülerini kontrol etmesiyle mümkündür. Siyaset konusunda, adaletin toplum düzenindeki önemini vurgulamış ve adaletin herkes için eşit şekilde sağlanması gerektiğini savunmuştur. Tabiat felsefesinde ise, İbn Miskveyh, Aristo’nun doğa ve doğal olaylar hakkındaki görüşlerinden etkilenmiştir. Ona göre, evrende bir düzen ve amaç bulunmaktadır ve insanlar bu düzeni anlamaya çalışmalıdır.
İbn Miskveyh’in eserleri, Ortaçağ İslam dünyasında ve sonraki dönemlerde önemli bir etki yaratmıştır. Özellikle İslam felsefesi üzerine çalışanlar için önemli bir kaynak olarak kabul edilir